Suriye Yükseköğretim ve Bilimsel Araştırmalar Bakanı Abdulmunim Abdulhafız: “Suriye'ye Gerçek Manada Tek Kucak Açan Türkiye O...

Başkanlığımız ana hizmet birimlerinden biri olan Kültürel ve Sosyal İlişkiler Daire Başkanlığı, soydaş ve akraba topluluklara yönelik olarak çalışmalar yürütmektedir. Bir üst tanımlama olarak ‘Kardeş Topluluklar’ olarak da adlandırdığımız bu topluluklar; tarihi, dini, siyasi, coğrafi ve kültürel hususiyetlerine binaen ülkemiz ile köklü ilişkileri ve derin bağlara sahip ülke, bölge ve toplumlardan oluşmaktadır. Bu tanım çerçevesinde kardeş toplulukları aşağıdaki alt başlıklarda toplamamız da mümkündür;
Yukarıdaki temel hedeflere ulaşılması için Başkanlığımız mali destek programları aracılığı ile kardeş topluluklarla ilgili ihtiyaç ve tespitler doğrultusunda çalışmalar yürütülmektedir.
Bu kapsamda soydaş ve akraba topluluklarla ekonomik, sosyal ve kültürel bağlar geliştirmek, bu vesileyle ilgili kişi, kurum ve sivil toplum kuruluşlarıyla birlikte çalışmalara yön vermek ve destek olmak Kültürel ve Sosyal İlişkiler Dairemiz sorumluluğunda yer almaktadır. Daire Başkanlığımız ülkemizin yakın, orta ve uzun vadeli dış politika hedeflerine katkı sunacak ve 6 milyonluk diaspora gücünü kardeş ve akraba topluluk diasporalarıyla güçlendirecek şekilde, eğitimden kültüre, akademiden sanata, medyadan sivil topluma kadar bir dizi programlarla bu çalışmaları yürütmektedir.
Kardeş toplulukların her biri ile ülkemizin farklı tarihsel ve kültürel bağları bulunmaktadır. Bu ilişki, tarihsel, toplumsal ve kültürel yakınlık derecesine göre soydaşlık ya da akrabalık düzeylerinde olabilmektedir. Kültürel ve Sosyal İlişkiler Daire Başkanlığında kardeş topluluklara yönelik bölgesel bir iş bölümü düzenlenmiş bulunmaktadır. Ülke-bölge masaları tarafından her ülke ve bölge özelinde çalışmalar yürütülmekte, bu sayede farklı coğrafyalarda bulunan ve ülkemiz ile farklı ilişki ve yakınlık düzeyi bulunan kardeş topluluklarla kendi özel durumları, ihtiyaç ve talepleri kapsamında ilişki kurulmaktadır. Bazı bölgelerde dil eğitimi, bazı bölgelerde kültürel kimlik, bazı bölgelerde ise gençlerin bulundukları topluma uyumu gibi konular öne çıkmaktadır.